Na Kremlu już od ponad dwóch miesięcy dokonuja się zmiany strategicznej oceny sytuacji. I teraz są następujace.

1. Nadzieje pokladane z wyborem prezydenta Trumpa nie sprawdzają się. Trumpowi przeciwstawia się bardzo silny międzypartyjny konsensus, część wyższej jego własnej administracji,  prasa, a także przeszkadza jego własna konfliktowość.

2. Dlatego minimalny cel do osiągnięcia w rosyjsko - amerykańskich stosunkach to nie dopuścić do konfrontacji i podjęcie próby doprowadzenia do roboczego wspóldziałania - jest ten cel możliwy do osiagnięcia. 

3. Maksymalny cel - doprowadzic do przełomu podczas osobistego spotkania Putina z Trumpem. Jednak perspektywa spotkania jest trudna do przewidzenia. 

4. Generalnie strategiczny kurs Rsji jest uzasadniony i sprawdza się. Zachodowi nie udało sie i nadal nie uda sie wpływac na Rosję - Zachód nie ma realistycznej strategii w stosunku do Rosji. Zachod znajduje się w stanie silnej wewnetrznej nieokreśloności spowodowanej przez Trumpa, Brexit, kryzys Unii Europejskiej, i zbliżającymi się wyborami w kilku krajach EU. 

5. Turbulentności wewnątrz Zachodu, Koncentracja UE na własnych problemach nieodwołalnie doprowadzi do osłabienia wpływów Zachodu na postsowieckiej przestrzeni.

6. Rosja może poczekac, dopóki owoce same wpadna w jej ręce. Trzeba wykorzystywać otwierajace sie mozliwości odsuwając od siebie konfrontację. I jest to ważna różnica w stosunku do polityki Kremla ostatnich trzech lat. Zimny świat jest lepszy od zimnej wojny - takie jest hasło na dzien dzisiejszy. 

7. W stosunku do Donbasu najlepszy jest kurs na jego instytucjonalizację - przekształceni go w nowe Naddniestrze. Włączanie w skład Rosyjskiej Federacji uważa sie za niekorzystne i niebezpieczne w aktualnej sytuacji. 

8. Te drobne modyfikacje nie zmieniają celów kremlowskiej strategii, artykułowanych przez Putina juz od trzech lat. Te cele pozostają niezmienne i teraz wydaja się być łatwiej osiągalne niż przed trzema laty.

Zbigwie / 12, marca, 2017