Historia Schroniska dla Bezdomnych Zwierząt w Celestynowie ma swój początek w Pruszkowie. Tam w 1958 r. powstało pierwsze społeczne schronisko dla bezdomnych zwierząt w Polsce. Od 1963 r. prowadzone było z pełnym poświęceniem i ofiarnością przez Państwa Helenę i Stanisława Falińskich. W związku z rozbudową Pruszkowa postanowiono przenieść schronisko do odziedziczonej po Pani Zofii Płachcińskiej posiadłości w Celestynowie. 29 grudnia 1971 r. rozpoczęła się przeprowadzka, która trwała trzy dni. Warunki były trudne, psy jechały w budach na przyczepach, a warszawskie schronisko gotowało karmę już dla Celestynowa i jeszcze do Pruszkowa, dowożąc ją i pracowników do pomocy. 31 grudnia 1971 r. wszystkie 130 psów było już w Celestynowie. W czerwcu 1972 r. schronisku oficjalnie nadano imię Adolfa Dygasińskiego polskiego pisarza, miłośnika zwierząt oraz członka Zarządu Głównego Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Polsce.

Od początku istnienia schronisko przyjmowało psy najbardziej potrzebujące, wyrzucone, kalekie, ranne, a także po śmierci opiekunów zapewniając im bezpieczeństwo i sytość. Od początku również utrzymywało się dzięki ofiarności darczyńców i organizacjom zbiórek społecznych, oraz ze środków Zarządu Głównego TOZ w Polsce.